is weer naar huis. Het vertrek was zoals we gewend zijn hectisch. We zijn er op voorbereid, maar ik verbaas me altijd weer over hoe zo'n vertrek van ze gaat. Auto inleveren, tax wel of niet terugvragen?, nieuw paspoort J en O ophalen, nog niet ingepakte Nederlandse spullen verdelen, inchecken. Het is een onderneming om met zijn vijven te reizen. Ik stel me op zo'n moment maar een beetje op als toeschouwer, want anders zou ik er zelf gestrest door raken.
Het was erg gezellig om het hele spul de afgelopen twee weken weer mee te maken en deels over de vloer te hebben. We hadden ze meer dan 7 maanden niet gezien. Het is opvallend welke groei alle drie de kinderen hebben doorgemaakt. Julius wordt een echt jongetje, dat graag grappen maakt en Olivia doet op een heel leuke wijze haar verhaal. Zo grappig een meisje dat in het Nederlands iets verhalend vertelt en soms een Engels woord er doorheen gooit. En dan is ze op een bepaald moment bezig bij de fotolijstjes. Het lijstje van Julius wordt iets naar achteren geschoven en die van haar wordt er voor gezet. Wat dat niet zegt van die kleine O.
Amelie is een schattige peuter, die volop met J en O meedoet, maar ze kan zich ook manifesteren als de iron lady. Wat stond er ook al weer in de boeken over "onderhandelen"?
Over zo'n kleine drie maanden zien we ze gelukkig weer.
Julius en zijn vulcano
Mooie Elsa-zonnebril!!!
Lekker buiten knutselen
Kijk eens hoe stoer ik ben!
Amelie wilde het kalfje haar nanna geven
Het stinkt!!!
Ons onverwachte bezoek
