Uzes

Vanochtend een bezoek gebracht aan Uzes, een heel mooi gezellig plaatsje hier in de buurt.

Het weer is nog super zomers en daar genieten we echt van. ‘s Morgens actief en ‘s middags aan de rivier of aan het zwembad. 

 

Pont du Gard

We zitten op camping la Sousta op 800 m van de Pont du Gard. La Sousta is een mooie giga grote camping in een bos. We hebben een mooie grote plek. Helaas is er geen internet beschikbaarheid, dus we gaan snel met onze gigabites op de telefoon.

 

Een nieuwe favoriet!

 Vanmiddag heerlijk gegeten bij Grop, een super restaurant in het hart van L’Escala.

Op de fiets kwamen we dit orkestje tegen.

Gerona

 Een grote Catalaanse stad, met een mooi historisch centrum en een groot winkelstadsdeel. Dat laatste hebben we gelaten voor wat het is. Het is te warm om te winkelen. Een halve dag cultuur en een halve dag zon en water zorgt voor een mooie balans.

Begur en Cala SaTuna

Vanochtend eerst naar de markt in Begur geweest. Begur is een van de pareltjes hier. Een schattig plaatsje, met op woensdag de markt.

Vervolgens naar de baai van Sa Tuna gereden. Omdat er maar een beperkt aantal mensen op het strandje worden toegelaten i.v.m. de coronapandemie, hebben we eerst een plaatsje gezocht op de rotsen. Tja, het is als 70-plusser niet zo gemakkelijk meer om even het water in te gaan met die scherpe rotsen. Dus op een zeker moment maar in de wachtrij gaan staan, die overigens opeens opgelost was, omdat het tijd voor de siësta  was. De Spanjaarden gaan dan lekker ergens uitgebreid eten.

 

San Pere Pescador

Vanochtend met de fiets naar San Pere Pescador gereden. Deels een leuk ritje, deels eng met heel smalle fietspaden met twee richtingen en langs gierende auto’s. Maar goed, we leven nog! Vanmiddag maar eens wat foto’s geschoten voor de kalender 2022. Het wordt leger en leger op de  camping. We wilden niet langer wachten met op weg gaan, maar hebben nu geleerd dat het heel veel uitmaakt hoog- of naseizoen. We hebben er zeker geen spijt van dat we weg zijn gegaan, maar in de Pyreneeën en hier op Punta  Mila was het soms iets te druk. De mix van jong en oud is wel weer leuk. 

Mierenplaag

Er is hier een ware mierenplaag. Ondanks onze voorzorgsmaatregelen, hadden we in de caravan last van mini mini mieren. Je kunt hier op de camping, maar ook in de supermarkt diverse verdelgingsmiddelen kopen. Maar helaas vannacht voelde ik ze zelfs over me heen lopen toen ik in bed lag. Helaas dus niet lekker geslapen en het is de eerste keer in mijn leven, dat het me overkomt “mieren in mn bed”. Zelfs toen we Thailand in een hutje in het oerwoud sliepen,  geen mier gezien. 

Vanochtend de hele caravan leeggehaald en de beestjes te lijf gegaan. Nu maar afwachten of ze allemaal het leven hebben gelaten. Ik weet het nog niet zo zeker.

Kamperen

en van alle gemakken voorzien. Mooie ruime douches. Een toilet met wastafel en föhn en een dame, die elke ruimte schoonmaakt na gebruik. Fijn, maar het heeft ook iets ongemakkelijks.  In verhouding staan hier veel tentkampeerders. Spanjaarden en Fransen blijken echte tent-liefhebbers. En dan wel met een grote huur-koelkast en niet te vergeten bij bijna elke tent staat ook bij Nederlanders de Nespresso. Toen wij die aanschaften voelde het voor mij als decadent, maar dat gevoel is verdwenen.  De camping wordt langzaam aan rustiger. Het naseizoen met vrijwel alleen maar grijze duiven komt er aan. Ik moet zeggen, dat wij het wel leuk vinden om in de mix van jong en oud te kamperen. 

Fietstochtje naar Estartit

 Vanochtend op de fiets gestapt om naar Estartit te gaan. Het natuurgebied was tot voor kort afgesloten ivm dreigende bosbranden, maar voor fietsers/wandelaars weer toegankelijk. Bij de camping direct het mooie geasfalteerde fiets/wandelpad op. Het leek zo mooi, totdat we een klein eindje verder tot de ontdekking kwamen dat het geasfalteerde pad overging in een pad met grote stenen. Leuk voor de mountainbikers, maar voor ons een uitdaging. Op de terugweg hebben we gekozen voor de route langs de autoweg, ook dat was een uitdaging met langs gierende auto’s. We genieten verder van het geweldige weer. Tot ‘s avonds laat zitten we buiten voor de caravan in een t-shirtje. 

El Roser 1

Vanmiddag weer eens gegeten bij El Roser 1. We misten de twee dames en heer op leeftijd en de sfeer was beslist heel anders. Voorheen ging je er om 13.00 uur aan tafel met de locals en de dames zorgde er voor dat het je 1,5 uur aan niets ontbrak. El Roser 1 was gastvrijheid en sfeer. Nu werden we bediend door een jongen, die het allemaal moest leren. Mijn gevoel, dat het leuke lokale eettentje van eigenaar was veranderd klopte. Jammer, maar de jongere garde van de familie heeft uiteraard nog het prachtige El Roser 2. Ik hoop dat de oudjes nog gezond zijn en kunnen genieten van hun vrijheid. 

Fijn, die E-bikes

 Waren we hier 3 jaar geleden nog met onze gewone vouwfietsen (en moesten we hier met heuveltje op en af regelmatig lopen, nu met onze E-bikes karren we zo een eind weg, super! In L’Escala is zo op het eerste gezicht weinig veranderd. De Coronacrisis heeft  niet zo heel veel ellende veroorzaakt, zo lijkt het. Na het fietsrondje zijn we nog even naar het strand dicht bij de camping geweest. Het is “zondags” druk, maar voldoende plek. Het valt allemaal mee! Het wordt de vakantie van de mondkapjes. In binnenruimtes verplicht, maar als het wat drukker op straat is, dragen veel mensen een mondkapje. Wij hebben ze altijd paraat (niet altijd op).

Camping Punta Mila

 Na een ritje van 2 uur zijn we vanochtend aangekomen op onze vertrouwde camping. Het was wel even wennen, want wat is het hier druk. We hadden wat twijfel over de plek 232 die we kregen toegewezen, maar uiteindelijk zijn we er wel blij mee. Voldoende ruimte, zon en schaduw, en niet onbelangrijk een aardig uitzicht.