Familiebezoekje

 2,5 jaar  hadden we Marja en Theo niet gezien, dus het werd tijd om gezellig bij te praten in Bergen op Zoom. Ze zijn inmiddels de trotse grootouders van een prachtige kleindochter.

Het werd tijd!

 We hadden elkaar 2 jaar niet gezien. Een paar rimpels erbij en wat meer grijs haar, maar verder was iedereen nog fris en fruitig. We hadden zoveel bij te praten, dat ik vergeten ben een fotootje te maken. We hebben lekker gegeten en gezellig bijgepraat.

In de ban van Corona!

Corona was al een beetje uit mijn hoofd. Iets te vroeg helaas. Vandaag kreeg Evienne te horen dat ze zaterdag positief is getest op Corona, terwijl dat woensdag nog negatief was. Verwarrend! 

We begonnen natuurlijk te twijfelen aan de negatieve testuitslag van Cor woensdag. Omdat ik sinds donderdag dezelfde verschijnselen heb als Cor,  heb ik me vanmiddag maar laten testen. Ik ben benieuwd! Uitslag: negatief!

Andere caravan!

Het is gelukt. We hebben onze caravan ingeruild en een iets grotere gekocht. De indeling is echt veel  fijner dan onze vorige caravan. Goed dat we het uitgeprobeerd hebben met de huurcaravan. Cor kan niet wachten om te starten met klusjes, zoals hier en daar een extra kastplankje, rekje voor glazen en kopjes, extra stopcontacten, etc. Kortom het moet weer ons eigen huisje op wielen worden.  

Onverwacht kort tripje

Cor voelde zich zo akelig, dat het beter was om lekker naar huis te gaan. Toen we gisteren onderweg waren belde Daphne. Tot onze en haar verbazing, bleek ze positief getest op Corona. Even later bleek ook Tijmen positief. Direct maar een test-afspraak voor Cor gemaakt. Thuis pootjes van de caravan uit en naar de testlocatie.

Vanochtend kreeg Cor de uitslag “negatief”, evenals Robbert. Dankzij de vaccinaties zijn de klachten bij Daphne gering.  Corona zal voorlopig deel van ons leven uitmaken. Cor zit met een baal zakdoekjes op de bank.

Het is een bijzondere dag. Vandaag zou mama 95 jaar zijn geworden. Ik denk vrijwel dagelijks aan mijn ouders, maar ook aan mijn schoonouders. Veel van hun gedragingen op leeftijd, zie ik nu ook bij ons. Het voelt ook een beetje eng, dat we volgens de statistieken nog  maar zo’n jaar of 12 hebben. Voorlopig maar veel leuke dingen doen!

Boodschappen doen in Vaals/Aken

Cor is nog steeds grieperig, dus van fietst- of wandeltochtjes is helaas geen sprake. Na een rustige start zijn we even naar Kaufland gereden, waar ze veel spullen verkopen, die niet bij ons in de supermarkt verkrijgbaar zijn. 

Het was vandaag heerlijk zacht weer. Vanmiddag hebben we de luifel en stoelen al opgeborgen, om te voorkomen dat ze vannacht nat regenen. Afhankelijk van hoe Cor zicht voelt, gaan we morgen, maar in ieder geval woensdag naar huis. Beetje jammer, maar het is fijn om thuis te zijn als je je niet OK voelt.

Mooie lucht

 

Valkenburg

Bij het opstaan bleek Cor grieperig (keelpijn, verkouden). Tja… we hebben geen sneltest meegenomen. We kijken het even aan. Aan het eind van de ochtend toch maar even op de fiets naar het centrum van Valkenburg gereden, ongeveer 2 km van de camping. In het centrum overvolle terrassen. Het is hier zien en gezien worden. Wel gezellig. Uiteraard hebben we een heerlijk stuk onvervalste vlaai gescoord. De gevolgen van de overstroming deze zomer zijn hier op sommige plekken nog goed te zien. Maar de horeca leeft hier, met uiteraard controle van de corona-app. 

Camping de Zonnehoeve - Herfstvakantie in Zuid Limburg

 We zijn vanmiddag aangekomen op camping de Zonnehoeve in Valkenburg. Een leuke kleine camping met appelgaarden, Elstars  en Junami’s. We zijn met een gehuurde caravan om uit te proberen hoe Cor het vindt om met zwaardere en bredere caravan te rijden. En gelukkig, dat valt niet tegen. We gaan als alles naar wens verloopt onze caravan inruilen voor een type, waarmee we nu op pad zijn. We kijken er naar uit. Want de indeling van deze caravan is super.

Oppasdag

Een gezellige middag en een leuk gesprek met Tijmen. Robbert had vergeten de vuilniszak weg te brengen. Ik zei tegen Tijmen “ik zal mijn kind er wel even op aanspreken”. 

Tijmen “mijn papa is geen kind hoor, hij is een groot mens”. Ik “ hij is ook mijn kind”. Ik zag hem denken. Hij “ ik heb in mijn mama’s buik gezeten”. Daarna was het even stil en toen “heeft papa in jouw buik gezeten?”. Op mijn bevestiging  reageerde hij “ dan vond hij pannenkoeken wel lekker, denk ik.”

Om op te eten zo’n mannetje.

 

Julius 12 jaar!

 12 jaar geleden werden we opa en oma, iets waarvan we niet hadden durven dromen. Hij woont ver weg, maar we hebben hem via het scherm het laatste jaar wel zien veranderen in een kleine puber. Mooi om te zien!