Vanmiddag naar de réunie van mijn eindexamenklas geweest. Alhoewel ik niet zo van terugkijken en réunies ben, was het best leuk. Vooral om de meiden van de klas te zien. Wij waren indertijd met vijf meisjes en 22 jongens. Wat was iedereen oud en onherkenbaar geworden. En het gezegde “ieder huisje heeft z’n kruisje” gaat aardig op, merkte ik. Ik realiseerde me weer, dat wij in onze handjes mogen knijpen. Niets te klagen! Dat geldt niet voor al m’n oud-klasgenoten.
Gata Koelman, Leni en Wil
Geen opmerkingen:
Een reactie posten