Marcel en Cor hebben vanochtend de kasten en ander meubilair van de kamer naar de garage gebracht. Er was een kleine tegenvaller. In de kachelpijp had zich een hoeveelheid roet verzameld en die verspreidde zich toen de pijp werd losgehaald. Alles onder een vettig roetlaagje. Het lag zelfs op de zoldertrap. Tja….
en voor het eerst geen zuchtje wind. Heel bijzonder! Het waait hier meestal flink. We hebben genoten van het heerlijke warme weer, maar we hebben ook erg veel zin om weer naar huis te gaan. We verheugen ons om volgende week te starten met het onder handen te nemen van de woonkamer en keuken.
Drie weken op 1 plek was helemaal nieuw voor ons. Voor deze keer was het een goede keuze. En volgend jaar winter? We hebben nog een heel jaar om na te denken over wat en waar we dat gaan doen.
Vandaag weer heerlijk gegeten bij restaurant Criola, Geen toeristenhap, maar een Kaapverdiaanse maaltijd. Het was smullen en even wennen, een vissenkop op je bord. Helaas was het zo overdadig, dat het dessert er niet meer bij kon. Hun toetje “flan caramel” heb ik nergens zo lekker gegeten als daar. Volgende keer maar een iets kleiner gerecht bestellen.
We huren een appartement, maar de service is gelijk aan een hotel. Elke dag wordt er prima schoongemaakt, ons bedje opgemaakt, schone handdoeken. Als ik per ongeluk een bordje op het aanrechtblad laat staan, wordt dat afgewassen. Kortom alleen maar lof voor het meisje dat ons appartement verzorgt. Om de paar dagen leg ik 200 escudo's (€ 2,10) voor haar neer met een briefje. Ze schrijft altijd iets terug, dus leuk!
Inmiddels krijgen we meer badhanddoeken dan normaliter gewoon is, plus een extra setje strand/zwembaddoeken. En dat is helemaal mijn bedoeling niet. Ik word er een beetje verlegen van. Als we elkaar zien dan kunnen we geen woord met elkaar wisselen. De receptionistes spreken Engels, waar ik jaloers op ben, maar de anderen komen niet verder dan hello. We lachen dus maar vriendelijk naar elkaar. Vriendelijkheid troef hier! 😀
Maar vandaag niet. Lopend op weg naar Santa Maria voelden we het scherpe zand tegen onze benen blazen. Voor de vissers was de wind geen probleem om de zee op te gaan. Kijken op de pier is enerzijds spectaculair, anderzijds vind ik het maar een vieze bedoening.
Alhoewel we regelmatig uit eten gaan in ons favoriete tentje Creola, doen we deze drie weken ook regelmatig boodschappen. Dat is een lesje in nederigheid. Geen wensen svp. Kijk wat er ligt (er is heel veel niet) en bedenk wat je er mee kunt. Alles moet aangevoerd worden. De weinige verkrijgbare producten zijn prijzig, zelfs voor ons buitenlanders. We passen ons aan, maar wat zal een bakje yoghurt als we terug zijn overheerlijk smaken.
Vanmiddag met een 4WD van Tui een tour over het eiland gemaakt. We kregen een bevestiging van ons idee, dat Sal een maanlandschap heeft. Maar desalniettemin was het wel leuk om in een zeer internationaal gezelschap de highlights van Sal te bezoeken.
Eerst naar Murdeira bay, daarna het relaxte vissersdorp Palmeira met de muurschilderingen. Vervolgens gingen we naar Terra Boa en de lagune van Buracona, waar de fata morgana konden zien. Tenslotte naar de zoutmijnen van Pedra da Lume, waar we konden drijven in de krater van een uitgedoofde vulkaan. Een gekke ervaring; je moest moeite doen om op te staan. Tenslotte langs de slumps van Espargos (de hoofdstad van Sal) terug naar het hotel. Ik schrok wel van wat ik zag in Espargos, een groot contrast met wat je ziet in de toeristenplaats Santa Maria.
Op de pier gekocht; verser kan het niet! Zo fijn, dat we een oven hebben.
We zijn lui geweest vandaag, dus met de shuttlebus naar het strand geweest. Lopen doen we een andere keer. Er stond een stevige branding, maar de watertemperatuur is heerlijk. Het zwembadwater hier is kouder. Ik heb steeds weer m’n “Wim Hof”-momentje. Het weer is heel aangenaam, zo’n 25 graden. Het waait echter stevig, waardoor het zeker niet te warm voelt.
Vanochtend om 04.00 kwam de taxi voorrijden om ons naar Schiphol te brengen. Van de incheck t/m de douane waren we 70 minuten bezig. Het ging allemaal veel trager dan we gewend waren. We zijn heel blij met ons appartement en we hebben al lekker gezwommen. Het was een lange dag, dus straks vroeg naar ons bedje. Morgen maar eens verder kijken.
Het nieuwe jaar werd bij ons ingeluid met prachtig vuurwerk. Het leek wel een professionele show. Sammy bleek vuurwerkproof! We starten het jaar met aangename lente-temperaturen; de warmste januaridag ooit. Die gaan we over een paar dagen ruilen voor nog iets warmer. Ik ben heel benieuwd hoe het ons (als zwervers) gaat bevallen, drie weken op de zelfde plek. Eiland-hoppen in Kaapverdië is iets lastiger dan in Thailand of Indonesië.
